De halve marathon lopen voor het zieke kind, wat een eer!

Het moet niet de vraag zijn óf je in actie komt, het moet de vraag zijn wanneer je in actie komt. Want, voor zo’n mooi doel als het Beatrix kinderziekenhuis kan je niet anders dan heel hard voor rennen. Toen wij er 6 jaar geleden mee te maken kregen, wilden we eigenlijk niets liever heel hard wegrennen. Van de realiteit en de toeters en bellen. Maar áls je er dan mee te maken krijgt, dan is de zorg fantastisch. Niks was teveel en daarom doe ik graag wat terug. Lekker dichtbij huis, een beetje hobbelen. Want heeeel hard rennen doe ik niet: slow running forever maar alle stappen helpen mee. Zodat de kleinste helden en heldinnen de zorg krijgen die ze nodig hebben, maar vooral verrast mogen worden met alles wat er door de stichting mede mogelijk gemaakt mag worden. 

Onze dochter is letterlijk een spring-in’t-veld. Je zou niet zeggen dat ze ooit doodziek is geweest. Hoe dankbaar kan je zijn voor de beste zorg voor de allerkleinsten. Daarom: wie helpt mij én de stichting mee naar mijn streefbedrag!?

Eeuwige dank en ik zal 21, en een beetje met een glimlach lopen! ♥️