De 4mijl van Groningen voor het Beatrix Kinderziekenhuis 🩷.
Melissa Slingerland-KolsteinIk loop de 4mijl van Groningen in combinatie met een actie voor het Beatrix Kinderziekenhuis.
Ruim 10 jaar geleden kregen mijn man en ik tijdens de 20-weken echo te horen dat onze ongeboren dochter een complexe aangeboren hartafwijking heeft. Vanuit het streekziekenhuis werden wij doorverwezen naar het UMC Groningen voor verder onderzoek, controle en behandeling. De behandeling zou bestaan uit 3 grote operaties om zo haar bloedsomloop zo optimaal mogelijk te maken met lichaamseigen 'materiaal'.
Op een ochtend in oktober werd onze dochter Isabeau in het UMC Groningen geboren. Direct was er een opname op de IC, na 8 dagen haar eerste openhartoperatie met als gevolg een 23 minuten reanimatie en 2 spoedoperaties binnen 24 uur. Deze periode was slopend maar uiteindelijk mocht zij, op 23 december, mee naar huis!
Toen Isabeau 9 maanden oud was volgde een volgende geplande operatie. Deze ging goed! Tegen onze verwachtingen in ging alles 'volgens het boekje' en waren wij al snel na OK weer thuis.
In de tussentijd waren er uiteraard controles op de poli maar groeide Isabeau ook op als een gewone dreumes en peuter.
In de zomer van 2017 volgde operatie 3. De operatie ging goed maar al snel verslechterde Isabeau haar gezondheid op de Kinder IC. En eigenlijk begreep niemand in eerste instantie wat er aan de hand was. Een hartkatheterisatie om het van binnen te bekijken leverde ook niets op. De hartlongmachine was nog de enige optie. Zo zou haar lijf rust krijgen en kunnen herstellen en zou het apparaat aan de buitenkant van haar lijf alles regelen. Doodeng en niet zonder risico's maar wel de beste en enige behandelmethode.
Het werkte en Isabeau knapte op. Eerst per dag en daarna per uur. Na 5 weken mocht ze mee naar huis.
Omdat dit alles er behoorlijk ingehakt heeft is het heel fijn dat er materialen zijn in het ziekenhuis waardoor ze zich wat fijner voelt. Voor Isabeau staan er in principe alleen nog controles op het programma maar ook daar is ze nooit bang. Omdat ik dat haar en alle andere kinderen in het Beatrix Kinderziekenhuis wil blijven geven en gunnen zet ik mij in voor dit project.
Stress, pijn en angst zullen er helaas altijd bij horen. Maar hoe fijn is het als dat ook (veel) minder kan. Ik wil daar voor gaan! U ook? Steunen kunt u door een financiële bijdrage te doneren.
Namens mij maar ook Isabeau en de vele andere kinderen in het Beatrix Kinderziekenhuis; heel erg bedankt!